Zgodnie z ustępem 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przedsiębiorca jest zobowiązany do dokonywania wydruku i wydawania paragonu fiskalnego lub faktury przykażdej sprzedaży, nawet bez żądania nabywcy. Z kolei rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących dokładnie definiuje, czym jest paragon i jakie musi spełniać wymogi. Co więc mówi prawo?

Paragon fiskalny to dokument wydrukowany przez kasę lub drukarkę fiskalną dla nabywcy w momencie sprzedaży, który potwierdza dokonywaną transakcję. Żeby paragon fiskalny pełnił wspomniane funkcje: kontrolną, ochronną i informacyjną, musi zawierać określone dane. Jakie?

Przede wszystkim imię i nazwisko lub nazwę podatnika oraz adres punktu, gdzie prowadzona jest sprzedaż. Jeśli sprzedaż odbywa się w miejscach niestałych, wówczas na paragonie powinien znaleźć się miejsce zamieszkania podatnika lub adres siedziby. Na tym jednak nie koniec. Na dokumencie nie może również zabraknąć numeru identyfikacji podatkowej podatnika (NIP), nazwy towaru lub usługi, która pozwala na jednoznaczną ich identyfikację czy też daty, godziny i minuty sprzedaży.

Co jeszcze powinno się znaleźć na paragonie? Lista obowiązkowych informacji jest długa i obejmuje m.in.:

·        oznaczenie „PARAGON FISKALNY”,

·        cenę jednostkową,

·        wartość narzutów lub rabatów, jeśli występują,

·        łączną kwotę sprzedaży brutto,

·        łączną kwotę podatku,

·        numer kolejny paragonu,

·        numer kasy i oznaczenia kasjera, jeśli w punkcie znajduje się więcej niż jedno stanowisko kasowym.

Wymienione informacje nie wyczerpują całego katalogu danych, które musi zawierać paragon fiskalny. Wszelkie wymagania są wyszczególnione w art. 8 ust 1 wspomnianego już Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących (z dnia 14 marca 2013 r.)